Published By Said Al Habsy

Tumekwisha kuona kuwa Mtume (s.a.w.) hakupata kufanya jambo lolote katika mambo waliokuwa wakiyafanya makafiri, wala hakuwa akihudhuria sikukuu zao tangu kufahamu kwake. Alikuwa akipenda kukaa peke yake. kufanya haya kulikuwa kukimwonyesha raha kubwa kuliko kutoka mbele za watu akaona yale mambo yao mabaya aliyokuwa akiyachukia. Kila usiku ukicha naye alikuwa akizidi kuyachukia. Lakini alikuwa hajui la kufanya.

Hata alipotimia miaka 38 hakuweza tena kustahamili kuona zile ibada za masanamu na tabia mbovu walizokuwa nazo wenziwe, ilivyokuwa hana la kufanya katika kuyazuiya yale, alifanya shauri kuuacha mji wa Makka na kwenda maporini kukaa. Akapata pango zuri katika Jabal Hira kaskazini ya Makka, inapata meli 3 toka huko Makka. Akawa akikaa huko kwenye Jabal Hira kwa muda wa wiki nyingi, kisha hurejea Makka kuja kumtazama mkewe, wanawe na jamaa zake wengine, na vile vile kwa ajili ya kuchukua chakula kinapokuwa kimekwisha. Wakati mwengine akikaa siku nyingi sana huko maporini hata humpasa mkewe Bibi Khadija kwenda kumsikiliza na mara nyengine alikuwa akifuatana naye, pamoja na watoto wao mpaka maporini. Alidumu juu ya hali hii muda wa miaka miwili na kitu.

Hata siku moja – katika mwezi wa Ramadhani mwezi 17, Jumaatatu katika mwaka wa 40 unusu wa umri wake – Mtume (s.a.w.) alimuona mtu kamsimamia mbele yake bila ya kumuona wapi katokea, akamwambia: “Soma” Mtume (s.a.w.) akamjibu: “Mimi sijui kusoma kwani sijapata kujifundisha kusoma” akaja akamkamata akambana, akamwambia tena: “Soma” Mtume (s.a.w.) akamjibu jawabu yake ile ile, hata mara ya tatu akamwambia: “Soma – Iqraa Bismi Rabbik - ” akamsomea sura hiyo ya 96 mpaka kati yake, kisha Mtume (s.a.w.) akaisoma kama alivyosomewa. Hii ndiyo sura ya kwanza kushuka katika Qurani, ingawa haijawekwa mwanzo.

Mara yule mtu (Malaika) akaondoka machoni mwake – asimwone kenda wapi. Na Mtume (s.a.w.) naye akarejea kwake – khofu imemshika – . Alipofika nyumbani, Bibi Khadija alidhani ana homa, akamfunika maguo gubi gubi na akakaa mbele yake akimsikiliza anavyoweweseka. Hata homa ilipomwachia alimweleza Bibi Khadija yote yaliyomtokea, na Bibi Khadija akamtuliza moyo wake, akamyakinishia ya kuwa hapana lolote baya litakalomzukia. Mara Bibi huyu akaondoka akenda kwa jamaa yake – Bwana Waraqa bin Naufal – akampa habari yote iliyompata mumewe. Naye akamwamrisha amwite, na Mtume (s.a.w.) akenda akamweleza habari yake yote. Bwana Waraqa akamwambia: “Huyo ndiye Jibril aliyemshukia Nabii Mussa na Nabii Isa. Basi jibashirie kuwa wewe ni Mtume wa Umma huu!! Nami natamani kuwa hai nikuone unavyosimama kuwatengeneza jamaa zako, Inshaalla nitakuwa mkono wako wa kulia!” wakarejea kwao na khofu yote imemtoka. Baada ya kuazimia kuwa hatakwenda tena kule pangoni. Pale pale akaondoka akenda pangoni mwake ili aonane naye tena, ingawa alikaa huko muda mrefu. Siku ile ya kupata Utume inawafiki mwezi wa December 610.

Huyu Bwana Waraqa hakuwa akiabudu dini ya masanamu bali alikuwa akifata dini ya Kimasihi[1], alipokuwa akisoma vitabu vya dini hii aliona kwamba kutatokea Mtume mwengine ndiyo maana alipohadithiwa habari ile iliyompata Mtume (s.a.w.), mara moja akatambua kuwa huyo mtu aliyemjia Mtume (s.a.w.) ni Jibril ambaye hamjii mtu yoyote ila Mtume tu.

Published By Said Al Habsy

Waisalamu wanaitakidi kuwa Quran ni maneno ya Mungu, na vile vile Taurat ya Nabii Mussa, Injili ya Nabii Isa na Zaburi ya Nabii Daud, vyote hivi pia ni vitabu vyenye maneno ya Mwenye ezi Mungu. Lakini Mungu haonekani kwa macho wala hayupo mahala makhsusi, basi vipi hawa Mitume wamepata maneno haya? Jawabu yake ni hii. Wao huyapokea ima:-

1. Kwa Jibril – Malaika mkubwa kuliko Malika wote wa Mwenyezi Mungu[1]. Au.

2. Mwenyezi Mungu huwaumbia sauti, wakaweza kusikia maneno yake mwenyewe khasa, kama alivyosikia Nabii Musa. Au.

3. Mwenyezi Mungu huwatia itikadi kubwa katika nyoyo zao wakafahamnu kuwa inatakiwa kwao kufanya au kusema jambo makhsusi, basi hulisema au hulifanya. Au.

4. Huwa kwa kuoteshwa usingizini kuwa afanye kitu fulani au kujiona anafanya kitu fulani, kama alivyojiona Nabii Ibrahim kuwa anamchinja mwanawe, kwa hivyo akaondoka kwenda kumchinja.

Kwa hivyo maneno yote wanayotamka Mitume huwa miongoni mwa namna za Wahyi, kama alivyosema Mungu katika sura ya 53 (An Najm) Aya ya 4 :

{Hayakuwa maneno yake (Nabii Muhammad) ila ni Wahyi}

Huyu Jibril alipokuwa akiwajia ima:

1. Huwajia kwa sura ya Kibinaadamu. Au 
2. Kwa sura ya kiumbe chenye mbawa. Au 
3. Husikiwa sauti yake na kishindo chake tu bila kuonekana.

Mitume mingine hupewa namna moja mbili katika namna hizi za Wahyi, na wengine hupata zote au namna moja tu.

Published By Said Al Habsy

Baada ya siku kidogo kupita tangu siku ile aliyopewa habari kuwa atakuwa Mtume na baada ya kurejea tena kule pangoni mara siku moja alimdhihirikia tena yule Malaika, na akamsemeza kwa maneno yaliyoko katika Suratil Muddaththir, tangu mwanzo wake mpaka Aya ya 7[1]. hii ndiyo sura ya pili iliyoshuka ulimwenguni, ingawa imewekwa mahali pa sura ya 74.

Aliamrishwa katika sura hii ainuke afundishe watu dini ya haki na akataze ibada ya upotofu waliyokuwa nayo, aliamrishwa kusubiri kwa taabu zote zitakazompata mbele, lakini hakubainishiwa namna ya kufundisha kwenyewe – mmoja mmoja kwanza? Kwa siri? Au wote kwa pamoja bila ya kificho? – Alitumia akili yake, akaona bora kuwafundisha kwa siri mmoja mmoja. Akayafikiri pale pale majina ya atakaowaanza awali, nao ni wale aliokuwa akijuwana nao zaidi na waliokuwa hirimu zake au wadogo kuliko yeye. Alijuwa ya kuwa hii tu itakuwa kazi kubwa isiyokuwa na mfano, seuze kwenda kuwabainishia mabingwa wa Kikureshi waliotopea katika ibada ya masanamu kuwa hiyo si ibada kitu. Mtume (s.a.w.) aliona mzigo mkubwa katwikwa na akafanya khofu kubwa asije akashindwa njiani.

Akamfikiri Bwana Waraqa bin Naufal ambaye alikuwa amekwisha kufa siku zile akafikiri ile ahadi aliyompa kwamba atakuwa mkono wake wa kulia wakati atakaposimama kuwatangazia dini jamaa zake. Mara akawaza shauri nyengine, akarejea kwa mkewe Bibi Khadija, akamsimlia habari hii, pale pale bibi huyu akamwamini akawa ndiye mtu wa awali kabisa kushehedusha shahada ya Uislamu, basi Muislamu wa mwanzo kabisa ni mwanamke, uso wake ulikuwa mabruki, hakuwa ndiye mbwi ndiye n’go,[2] bali amekuwa ndiye mfunguzi wa mfuatano wa Uislamu, hata leo wako Waislamu zaidi kuliko 400, 000, 000 duniani[3].

Sasa nitawataja Waislmu wa mwanzo kabisa kwa mpango wa kusilimu kwao mmoja baada ya mmoja, lakini sitawataja wale wasiokuwa mashuhuri sana.

Published By Said Al Habsy

1. Bibi Khadija bint Khuweylid: pamoja na watoto wake aliyowazaa na Mtume (s.a.w.) na aliyowazaa kwa waume zake wawili wa mwanzo. Wale aliowazaa na Mtume (s.a.w.) baadhi yao walikuwa wadogo bado, hawajui ukafiri wala Uislamu. Lakini alivyosilimu mama yao ndiyo kama wamesilimu wao, kwani wataondokea juu ya Uislamu tu. Mtume (s.a.w.) aliamrishwa kufundisha dini siku ya Jumaatatu, na bibi huyu alisilimu siku hiyo hiyo akafanya ibada na Mtume (s.a.w.) usiku ule ule kabla ya mtu yoyote ulimwenguni! Huyu ndiye aliyefuzu kweli kweli.

2. Sayyidna Ali bin Abi Talib bin Abdil Muttalib: alikuwa akilelewa na Mtume (s.a.w.), alipomuaona Mtume (s.a.w.) na Bibi Khadija usiku ule wanafanya mpya aliwauliza, “Hii ni ibada gani?” Mtume (s.a.w.) alimfahamisha na akamtaka awe pamoja nao, lakini yeye alikataa kwanza akasema “Mpaka nende nikamshauri baba yangu” Mtume (s.a.w.) akamkataza kuitoa siri ile nje. Mara asubuhi ya usiku ule ule kijana huyu akaja kwa Mtume (s.a.w.) akampa habari kuwa yeye yu pamoja nao, akawa ndiye Islamu wa pili duniani, aliposilimu alikuwa kijana wa miaka 10 hivi.

3. Bwana Zayd Al Haritha Al Kalbi: Huru wa Mtume (s.a.w.) na mwanawe wa kupanga, alikuwa akikaa pamoja na Mtume (s.a.w.), na akasilimu – kama Sayyidna Ali – mchana wa Jumaane, alisilimu yeye na mkewe Bibi Ummu Aymana – Yaya wa Mtume (s.a.w.)  – .

4. Sayyidna Abubakr Siddiq: Rafiki mkubwa sana wa Mtume (s.a.w.) toka udogo wao, aliyekuwa akionekana kutwa kucha kabla hajenda zake pangoni, hakuwako Makka siku alipoamrishwa Mtume (s.a.w.)  kufundisha dini, alikuwa amekwenda Yaman katika biashara zake, baada ya siku tatu akafika, na alipokuja kumtazama Mtume (s.a.w.) alipewa habari ile, saa ile ile akasilimu bila ya kushangaa, kwani alikuwa akijua kwa yakini kuwa rafiki yake hasemi uwongo, alisilimu yeye na mama yake – Bibi Salma bint Sakhr – na mkewe mdogo – Bibi Ummu Ruman na watoto wake wakubwa – Bibi Asmaa na Bwana Abdulla.

5. Sayyidna Uthman bin Affan: Mzalendo wa Kikureshi na katika kabila ya Bani Umayya, na tajiri mkubwa katika matajiri wa Kikureshi, na bibi yake mzaa mama yake ni shangazi lake Mtume (s.a.w.). Alikuwa katika watu waliokuwa wakitajikana na mwenendo mwema na fikra nzuri sana, kwa hivyo alipoendewa tu na akafahamishwa uzuri wa dini ya Kiislamu mara alifuata. Akawa ni katika wenye kuisimamia dini kwa hali na mali.

6. Bwana Zubeyr bin Awwam bin Khuweylid: Mtoto wa ndugu yake Bibi Khadija mama yake ni Bibi Safiyya bint Abdul Muttalib, shangazi lake Mtume (s.a.w.), alisilimu yeye na mama yake Bibi Safiyya.

7. Bwana Abdulrahman bin Auf bin Abd Auf bin Harith bin Zuhra: Jamaa wa mama yake Mtume (s.a.w.). Mama yake – Bibi Shaffa bint Auf bin Harith bin Zuhra – ndiye aliyekuwa mkunga wa Mwana Amina bint Wahab bin Abd Manaf bin Zuhra wakati alipomzaa Mtume (s.a.w.) –. Mama huyu alikuwa mara nyingi akimhadithia mwanawe ajabu zilizotokea siku aliyozaliwa Mtume (s.a.w.). Kwa hivyo mara aliposikia Utume wake alisilimu yeye na mwanawe huyu na jamaa zake wengine. Yeye alikuwa katika matajiri wakubwa wa Kikureshi.

8. Bwana Said bin Zayd: Mtoto wa baba yake mdogo Sayyidna Umar bin Al Khtattab, alisilimu yeye na mkewe – Bibi Fatma bint Al Khattab – kabla hajasilimu Sayyidna Umar.    

9. Bwana Saad bin Abi Waqqas bin Wuhayb bin Abd Manaf: Jamaa sana na mama yake Mtume (s.a.w.), Mtume (s.a.w.) alikuwa akimwita mjomba, na akimtukuza sana, alikuwa mmoja katika mashujaa wakubwa wa Kiislamu.

10. Bwana Talha bin Ubeydillah: Baba yake na babu yake Sayyidna Abubakr ni ndugu, alikuwa katika wafanyaji biashara wakubwa.

11. Bwana Arqam bin Abi Arqam: Kwake ndipo palipokuwa mahali ambapo Waislamu wakikusanyika kufanaya ibada zao kwa siri. Na Waislamu wengi wengineo, na wengi katika hao walikuwa katika matajiri na watukufu wao mbele ya Makureshi ila si majeuri wao tu, si mafakiri wa Kikureshi kama wanavyosema watu wengine.  

Published By Said Al Habsy

Tumeona ya kuwa Mtume (s.a.w.) alichagua watu wa kuwaambia Ujumbe wake[1], hakuondoka mara moja tu akanadi kuwa yeye ni Mtume, karibu wote wale waliokuwa rafiki zake walimwamini wakamfuata, na kila mmoja katika hao akawa anawalingania watu wengine anaowaona wanaelekea kufuata, wakasilimu watu si haba, lakini bila ya kujulikana na yoyote wasiokuwa wao wenyewe kwa wenyewe, walidumu juu ya haya kwa muda wa miaka mitatu, walikuwa wakikutana na kufanya ibada zao nje ya mji, hata waliposikia minong’ono ya kuwa wameonekana, waliacha kwenda huko maporini na wakatafuta nyumba ya kuweza kukusanyika wenyewe kwa wenyewe bila ya kuonekana. Bwana Arqam akatoa nyumba yake ndiyo iwe mahala pa kukusanyikia kwao, nyumba hii ilikuwa karibi na Jabal Safaa, na mpaka leo ipo alama yake, huko ndiko wakifanya mikutano yao na ibada yao, ilikuwa ni kusali rakaa nne tu kwanza – mbili asubuhi na mbili jioni kama walivyokuwa wakiabudu watu waliomfuata Nabii Ibrahim katika karne ya 21 kabla ya kuzaliwa Nabii Isa – na walikuwa wakifunga siku moja katika mwaka mzima, siku yenyewe iliyokuwa wajibu kufunga ni mwezi 10 Mfunguo nne, huku kusali rakaa nne tu mchana kutwa kulibadilishwa mwezi wa 12 wa kuja Utume kwa kuamrishwa kusali raka 17, mbili Alfajiri, nne Adhuhuri, nne Laasiri, tatu Magharibi na nne Isha, na katika mwaka wa pili wa Al Hijra iliamrishwa kufunga mwezi mzima wa Ramadhan badala ya siku ile moja.

Published By Said Al Habsy

Baada ya miaka mitatu aliteremshiwa Aya ya 94 katika Suratil Hijr iliyomwamrisha kudhihirisha Dini[1], pale pale Mtume (s.a.w.) aliondoka nyumbani kwake akenda akapanda juu ya Jabal Safaa akapiga kelele, akawa anazita kabila za Kikureshi zote zilizoko Makka, mara tu walaposikia mwito wake, kila mmoja aliacha kazi yake akaufuata ukulele ule, muda si muda jabali lote lilizungukwa nao darmadar, naye Mtume (s.a.w.)  yupo juu yake anawaona, hata walipokuja wote, Mtume (s.a.w.) aliwaambia: “Mnajua kuwa mji wenu huu haupigwi na kabila yoyote? Kabila zote za Kiarabu zinatutukuza kwa ajili ya hii nyumba yetu tukufu ya ibada. Lakini mnaonaje nikikwambieni kuwa: ‘Naona jeshi la mafarasi linakuja kukushambulieni, mtanisadiki?’ Makureshi wakajibu “Ndiyo tutakusadiki” Akawaambia tena: “Vipi mtanisadiki nanyi hamjaona na baada ya kuwa na yakini kuwa mji wenu hautapigwa maisha na kabila yoyote? Maana Waarabu wote watainuka kuipiga kabila hiyo kabla ya kufika huku” Wakajibu wote kwa pamoja: “Tutakusadiki kwa sababu wewe ni Al Amin[2] hatujapata kusikia la uwongo kwako muda wa miaka yote hii tuliyokaa pamoja nawe. Kwa hivyo tutakusadiki kwa kila utakalotwambia” Mtume (s.a.w.) akasema: “Basi nisadikini kuwa mimi ni Mtume wa Menyezi Mungu nimekuja kukufikisheni Dini ya haki”.

Mara pale pale baba yake mdogo – Abu Lahb – aliyadakiza maneno yake akamwambia: “Umehasirika Muhammad! Hishima yote tuliyokuwa tukikupa sasa umeikosa, ondokeni mwacheni mpuuzi huyu!” Mtume (s.a.w.) akavunjika moyo sana akashuka akenda zake kwa mkewe akampa habari yote ile na namna Abu Lahb alivyomvunja mbele za watu. Mwenyezi Mungu alimletea sura ya kumliwaza na ya kumwonyesha kuwa Abu Lahb atakuwa mtu wa Motoni. Sura ya Tabbat Yadaa Abi Lahb.